صفحه محصول - پیشینه و مبانی نظری خلاقیت و پیشرفت تحصیلی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..docx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 32 صفحه

 قسمتی از متن word (..docx) : 
 

‏مبانی نظری وپیشینه تحقیق خلاقیت وپیشرفت تحصیلی
‏فصل دوم:
‏پيشينه تحقيق
‏خلاقيت چيست
‏تفكر خلاق
‏عوامل موثر در خلاقيت
‏نقش اطلاعات در خلاقيت
‏انگيزش و خلاقيت
‏خلاقيت و ميزان خودپذيري
‏تخيل خلاقيت
‏عوامل خانوادگي
‏ويژگي هاي افراد خلاق
‏ويژگي هاي دانش آموزان خلاق
‏چگونه مي توان خلاقيت را در دانش آموزان پرورش داد
‏هوش و خلاقيت
‏خلاقيت و پيشرفت تحصيلي
‏شخصيت چيست
‏فرآيندهاي اصلي در رشد شخصيت
‏ساختار خانواده
‏تفاوت هاي جنسي
‏عدم حضور پدر و شاغل بودن مادر
‏آثار اوليه گروه همسالان
‏نظريه فرويد در مورد شخصيت
‏ساختار شخصيت از نظر يونگ
‏سنخ هاي شخصيتي در نظريه يونگ
‏روش هاي سنجش شخصيت
‏فصل دوم
‏پيشينه ي تحقيق:
‏يكي از سوالاتي كه در چهار دهه ي گذشته، ذهن بسياري از پژوهشگران و انديشمندان تعليم و تريت را به خود مشغول كرده و تحقيقات بسياري را به وجو آورده اين است كه «آيا مي توان خلاقيت را پرورش داد؟»
‏پژوهش هاي انجام شده در اين زمينه نشان مي دهد كه خلاقيت را هم مي توان آموزش و پرورش داد در اين مورد ديدگاه هاي متضادي مطرح بوده است:
‏بررسي پيشينه ي تحقيقات (مك كنين‏ ‏- makkenin
‏، 1968 و با س1981 ‏ ‏- boos
‏، كتل‏ katel-
‏، 1968) نشان مي دهد كه پيروان اصالت ذات، خلاقيت را يك توانايي و صفت بالقوه تلقي مي كردند ولي حتي متفكران پيشرو (ترمن
‏ ‏- terman
‏، كاكس‏ ‏- kacs
‏1926، كالنن‏ ‏- kalnen
‏ 1869) نيز بر اين باور بودند كه هر چند خلاقيت نيز مانند هوش، بعد ارثي دارد، باز هم عوامل محيطي مي توانند بر اين توانايي اثر بگذارند.تحقيقات اخير (تونس‏ ‏- toorans
‏ 1972، فلدهيوس‏ ‏- feldheus
‏ و كليكن برد‏ ‏- cliken berd
‏ 1986) نشان داده اند كه خلاقيت ( در تمام فعاليت هاي فردي و گروهي انسان مشاهده مي گردد) با شدت و ضعف بالقوه و پرورش پذير در همه انسان ها وجود دارد.
‏سندرز در كتاب آموزش خلاقيت از طريق استعاره تاكيد مي كند كه براي پرورش خلاقيت بايد به كودكان و نوجوانان امكان تفكر داد و آنان را از انجام دادن فعاليت هاي قالبي از پش تعيين شده تا امكان بر حذر داشت.
‏در رابطه با پروررش خلاقيت، پژوهش ها (آلبيرخ‏ ‏- Aallberikh
‏ 1987، محمدي‏ ‏- Mohammady
‏ 1370) نشان داده اند كه افراد خلاق به مراتب بيش از افراد غير خلاق، توانايي پرورش خلاقيت را در ديگران دارند.موثرترين بررسي ها مربوط به همبستگي هاي خلاقيت توسط دوينگ‏ ‏- Dooeing
‏ (1970) والاچ‏ ‏- Walah
‏ (1970) و دلاس و كالاگر انجام شده است نتايج بررسي ها نشان داده كه خلاقيت به محققين و نظريه پردازان تا مدت هاي طولاني تصور مي كردند كه خلاقيت فرآنيد ارثي و ذاتي است و چنين مي نمود كه جهان در سطح كلي فقط بايد آن تعداد محدود هنرمندان خلاق، دانشمندان و افراد با استعدا را پرورش دهد و در برابر ديگر افراد كه متاسفانع عاري از استعدا تلقي مي شوند مسئوليت ندارد.