صفحه محصول - ادبیات نظری تحقیق سیاست فرهنگی و دیپلماسی فرهنگی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 61 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏-‏سياست ‏فرهنگي و مشخصه های آن
‏سياست ‏فرهنگي ‏به ‏معناي ‏ارزشها ‏و ‏اصول ‏هدايت ‏كننده ‏امور ‏فرهنگي ‏است. ‏با ‏نگاهي ‏ديگر ‏نيز ‏مي ‏توان گفت ‏كه ‏سياست ‏فرهنگي ‏مجموعه ‏اي ‏از ‏تدابير ‏براي ‏تعيين ‏وظايف ‏دولت ‏و ‏سازمانهاي ‏غير ‏دولتي، ‏در زمينه ‏فرهنگ ‏براي ‏رسيدن ‏به ‏اهداف ‏مورد ‏نظر ‏است. ‏در ‏اصول ‏سياست فرهنگي ‏جمهوري ‏اسلامي ‏ايران ‏سياست ‏فرهنگي ‏اينگونه ‏تعريف ‏شده ‏است: ‏سياست ‏فرهنگي ‏درحقيقت همان ‏توافق ‏رسمي ‏واتفاق ‏نظر ‏مسئولان ‏ومتصديان ‏امور ‏درتشخيص ‏،تدوين ‏وتعيين ‏مهمترين ‏اصول واولويتهاي ‏لازم ‏الرعايه ‏درحركت ‏فرهنگي ‏است . ‏سياست ‏فرهنگي ‏رامي ‏توان ‏اصول ‏راهنماي ‏كارگزاران فرهنگي ‏ومجموعه ‏علائم ‏ونشانه ‏هايي ‏دانست ‏كه ‏مسيرحركت ‏رانشان ‏مي ‏دهد ‏به ‏عبارت ‏ديگر ‏نوعي دستورالعمل ‏فرهنگي ‏است ‏كه ‏روشنگر ‏حركت ‏است.‏ سیاست فرهنگی به معنای عام و عرفی آن مجموعه ‏اي ‏ازاهداف ‏،مباني .‏اصول ‏، ‏اولويتها ‏وخط ‏مشي ‏اجراي ‏را شامل ‏مي ‏شود، ‏هرچند ‏به ‏معناي خاص ‏فقط ‏قسمت ‏اخير ‏رابه ‏ذهن ‏متبادر مي ‏سازد. به هر ‏حال ‏سياستهاي ‏فرهنگي ‏و ‏سياستگذاري ‏فرهنگي ‏در ‏جوامعي ‏مانند ‏ايران ‏كه ‏به ‏دنبال ‏ايده ‏و ‏آرماني ويژه ‏هستند ‏و ‏حفظ ‏فرهنگ ‏مورد ‏تاييد ‏حكومت ‏بسيار ‏مهم ‏تلقي ‏مي ‏شود، ‏از ‏اهميت ‏وي ‏ژه ‏اي ‏برخورداراست.‏سياست ‏هاي ‏فرهنگي ‏غالبا ‏دو ‏نوع ‏هستند ‏سياستهاي ‏تشويقي ‏و ‏سياستهاي ‏كنترلي. ‏سياستهاي تشويقي ‏براي ‏رسيدن ‏به ‏اهداف ‏خود ‏از ‏ابزار ‏تشويق ‏و ‏اقناع ‏استفاده ‏مي ‏كننداين ‏نوع ‏از ‏سياست ‏فرهنگي غالبا ‏به ‏منظور ‏توسعه ‏فرهنگي ‏اتخاذ ‏مي ‏شود. ‏سياست ‏هاي ‏توسعه ‏اي ‏به ‏صورت ‏عريان ‏و ‏واضح ‏تبيين مي ‏شود .‏سازمان ‏يونسكو ‏به ‏عنوان ‏سازماني ‏كه ‏هدف ‏آن ‏توسعه ‏فرهنگي ‏است ‏اهداف ‏توسعه ‏فرهنگي ‏را اينگونه ‏معرفي ‏مي ‏كند.
‏- اتخاذ ‏آن ‏دسته ‏از ‏سياستها، ‏برنامه ‏ها ‏و ‏استراتژيهاي ‏توسعه ‏كه ‏جنبه ‏هاي ‏فرهنگي ‏و ‏هدف ‏هاي فرهنگي ‏و ‏نياز ‏به ‏آموزش ‏نيروي ‏انساني ‏را ‏مد ‏نظر ‏قرار ‏دهد ‏و ‏دولت ‏مردان ‏و ‏مردم ‏عادي ‏را ‏به ‏اهميت نقش ‏فرهنگ ‏واقف ‏سازد.
‏- ايجاد ‏تسهيلات ‏براي ‏شكوفا ‏شدن ‏استعدادهاي ‏بيشترين ‏تعداد ‏ممكن ‏از ‏مردم، ‏حفظ ‏ارزشهاي معنوي، ‏اجتماعي ‏و ‏انساني ‏كه ‏زندگي ‏جوامع ‏مختلف ‏مبتني ‏بر ‏آنهاست ‏و ‏تشويق ‏مشاركت ‏همه ‏مردم ‏درزندگي ‏فرهنگي (کاوند و کاوند، 1387)).
‏سياست ‏هاي ‏كنترلي ‏براي ‏رسيدن ‏به ‏اهداف ‏خود ‏از ‏عوامل ‏محدود ‏كننده ‏مانند ‏عدم ‏دسترسي ‏و ‏يا تهديد ‏به ‏مجازات ‏استفاده ‏مي ‏كنند.‏در ‏حكومت ‏هاي ‏ايدئولو ‏ژيك ‏غالبا ‏نوع ‏دوم ‏از ‏سياستگذاري ‏فرهنگي استفاده ‏مي ‏شود.‏اما ‏اين ‏نكته ‏را ‏بايد ‏گفت ‏كه ‏غالبا ‏سياستهاي ‏فرهنگي ‏كنترلي ‏به ‏صورت ‏عريان ‏و ‏آشكار نيستند ‏بلكه ‏به ‏صورت ‏پنهان ‏اعمال ‏مي ‏شوند.‏سياست ‏هاي ‏فرهنگي ‏در ‏جمهوري ‏اسلامي ایران ‏در شرايط ‏مختلف ‏چهره ‏هاي ‏متفاوتي ‏را ‏به ‏خود ‏گرفته ‏است.
‏فعالیت های گسترده سازمان آموزشی و علمی و فرهنگی ملل متحد، یونسکو، در دو دهه گذشته به شکل گیری مرجعیتی بین المللی در عرصه فرهنگی انجامیده است که از آن به عنوان مرجعیت تنوع فرهنگی- Culture diversity
‏ باید یاد کرد.‏ مجموعه گزارش های یونسکو در دهه 1990 و سال آغازین سده جدید روشن کننده برداشت این سازمان از این مفهوم هستند. تنوع فرهنگی نزد یونسکو اساس خلق و ایجاد سیاست فرهنگی است. تنوع فرهنگی در این نگاه یعنی ارج و ارزش یکسان همه فرهنگ های جهانی و نفی ارجحیت یکی بر دیگری. یونسکو برای تنوع در عرصه فرهنگ همان اهمیتی را قایل است که گوناگونی و تنوع در زیست محیط طبیعی انسان واجد آن است. تنوع فرهنگی بنیان خود را بر کثرت گرایی، دموکراسی و حقوق بشر استوار می کند، بنیانی که به زعم یونسکو، بسترساز خلاقیت و شکل گیری تولیدات پربار فرهنگی است (اجلالی، 1379).
‏-‏ سیاست گذاری فرهنگی و مشخصه های آن
‏سياست هاي‏‌‏ فرهنگي‏‌‏ هر چند اغلب توسط دولت ها و از پاي‏‌ ‏تخته‏‌‏سياه‏‌‏هاي‏‌‏ مدارس‏‌‏ تا درون‏‌‏ ساختمان هاي‏‌‏ مجالس‏‌‏ قانونگذاري‏‌ ‏وقوه‏‌‏ مجريه‏‌‏ تعيين‏‌‏ مي‏‌‏شود اما تعداد بسيار زيادي‏‌‏ ازموسسه‏‌‏هاي‏‌ ‏ديگر در بخش‏‌‏ خصوصي‏‌‏ همچون‏‌‏ شركت ها و سازمان هاي‏‌‏اجتماعي‏‌‏ نيز ‏در اين‏‌‏ امر دخيل‏‌‏ هستند . سياست هاي‏‌‏ فرهنگي‏‌‏اصول‏‌‏ راهنما براي‏‌ ‏كساني‏‌‏ كه‏‌‏ تصميمات‏‌‏ و اقدامات‏‌‏ آنها برزندگي‏‌‏ فرهنگي‏‌ ‏تاثيرگذاراست،‏‌‏ فراهم‏‌‏ مي‏‌‏كند.
‏سياست‏‌‏ گذاری فرهنگي‏‌‏ بعضي‏‌‏ اوقات‏‌‏ به‏‌‏ صورت‏‌‏ آشكار از طريق‏‌ ‏يك‏‌‏فرايند تعريف‏‌‏ شده‏‌‏ توسط يك‏‌‏ سازمان‏‌‏ متولي‏‌‏ اين‏‌‏ امر ‏انجام می گردد . به‏‌‏ عنوان‏‌‏ نمونه،‏‌‏ يك‏‌‏ وزارت‏‌‏ فرهنگ‏‌‏ و يا يك‏‌ ‏سازمان‏‌‏هنري‏‌‏ ممكن‏‌‏ است‏‌‏ سياستي‏‌‏ تصويب كند كه‏‌‏ در بردارنده‏‌ ‏اهداف‏‌‏ واصول‏‌‏ عملي‏‌‏ آن‏‌‏ سازمان‏‌‏ در خصوص‏‌‏ تقويت‏‌‏ موسسه‏‌‏هاي‏‌ ‏تئاتر درمناطق‏‌‏ مختلف‏‌‏ باشد. ‏با اين وجود، اغلب موارد سياست‏‌ ‏فرهنگي‏‌‏به‏‌‏ طور رسمي‏‌‏ تعريف‏‌‏ نمي‏‌‏شود. در عوض‏‌‏، آنچه‏‌‏ در اين‏‌ ‏شرايط وجود دارد آثار فرهنگي‏‌‏ حركت‏‌‏ اجتماعي‏‌‏ است‏‌‏ كه‏‌‏ برخي‏‌ ‏اوقات‏‌‏غيرقابل‏‌‏ پيش‏‌‏بيني‏‌‏ نيز مي‏‌‏باشد.به‏‌‏ عنوان‏‌  ‏نمونه‏‌‏، "‏پديده‏‌‏ نوسازي شهري"‏‌‏ را در نظر بگيريد (وحید، 1382).
‏هدف‏‌‏ سياست‏‌‏هاي‏‌‏ نوسازي شهري‏‌‏ حل‏‌‏ مشكلات‏‌‏ مربوط به‏‌‏ تخريب ‏زيربناها، شرايط غيراستاندارد زندگي،‏‌‏ جنايت‏‌‏ و شلوغي‏‌‏ بيش‏‌‏از حد ‏شهرهاست‏‌‏. اما در همين‏‌‏ حال‏‌‏ اين‏‌‏ سياست‏‌‏ها تاثيرات‏‌‏عميقي‏‌‏ بر ‏كيفيت‏‌‏ زندگي‏‌‏ فرهنگي‏‌‏ در مراكز شهري‏‌‏ از طريق‏‌‏تضعيف‏‌‏ زندگي‏‌ ‏فرهنگي، همسايگي،‏‌‏ حذف‏‌‏ پاتوقهاي‏‌‏ تجمع‏‌‏ مردم،‏‌‏نابودي‏‌‏ آثار ‏تاريخي‏‌‏ و ساير عواملي‏‌‏ كه‏‌‏ تاثير زيادي‏‌‏ برفرهنگ‏‌‏ مردم‏‌‏ دارد ‏به‏‌‏ اضافه‏‌‏ تضعيف‏‌‏ ساختار اجتماعي،‏‌‏ روابط وسازمان‏‌‏ اجتماعي‏‌‏ بر ‏جا مي‏‌‏گذارد.