مسئولیت مدنی در مشاغل

مسئولیت مدنی در مشاغل 161 صفحه بصورت ورد

فهرست مطالب
1 مقدمه
2 شرایط سه گانه‌ی تحقق مسئولیت مدنی
6 نقش قضاوت در مسئولیت مدنی
30 انواع مقررات حاکم بر مشاعل حرفه ای
31 مسئوليت مدني کارکنان دولت و شهرداری
32 مسئولیت کارفرمایان در قبال حوادث ناشی از کار
33 مسئولیت ناشی از قصور یا تقصير قضات
34 مسئولیت مدنی مدیران مراکز درمانی
35 مسئولیت مدنی مقاطعه کاران
36 مسئولیت مدنی متصدیان حمل و نقل زمینی
37 مسئولیت مدنی رانندگان وسايل نقليه عمومی
39 مسئولیت مدنی وکلا
57 مسئولیت مدنی پزشکان
85 مسئولیت مدنی دولت
88 مسئولیت مدنی مدیران شرکتهای سهامی
94 مسئولیت مدنی معلمان
111 مسئولیت مدنی مهندسین ناظر
113 مسئولیت مدنی شرکتهای بیمه
130 مسئولیت مدنی بانک ها
140 مسئولیت مدنی ورزشی
152 نتیجه گیری

مقدمه
در حال حاضر و در زندگی امروزه و روابط متعدد کاری که اشخاص بسته به نوع فعالیت و شغلی که با سایر افراد جامعه دارند ممکن است در حین همین روابط کاری و بعلت عدم رعایت قوانین و مقررات و نظامات دولتی یکسری مشکلات و در نهایت خسارات به افراد وارد شود که به همین دلیل و در راستای هر شغلی، مقررات خاص حاکم بر آن شغل وضع گردیده تا با رعایت و لحاظ آنها از بروز خسارت به افراد جلوگیری و یا به حداقل برسد و اگر در این اثنا و خدای ناکرده حادثه ای باعث بروز خسارت به فرد یا افرادی نشود، حسب همین قوانین و بسته به نوع و میزان خسارات مسئولیت حرفه ای فرد متخلف مشخص تا در صورت مقصر بودن، مقرر گردد چه میزان خسارت پرداخت نموده و به جبران ان اقدام نماید.
در هر صورت قوانین و مقررات حاکم بر مشاغل مختلف اگر از سوی محاکم سریع و بطور قاطع رسیدگی و اجرا شود عامل بازدارنده ای است جهت جلوگیری و پیشگیری از بروز حادثه میباشد. چرا که هر شخصی بسته به نوع کار و حرفه و مسئولیتی که در حیطه آن دارد و با رعایت قوانین و مقررات خاص آن شغل در پیشگیری از بروز حادثه و یا به حداقل رساندن آن سهم بسزایی خواهد داشت. حال با توجه به مطالب فوق بطور اختصار بدواً به معنی و مفهوم مسئولیت مدنی پرداخته و سپس به مسئولیت مدنی برخی مشاغل در قبال افراد میپردازیم.
یکی از مهم‌ترین بخش‌های حقوق مدنی با توجه به کاربردی که امروزه در عرصه‌ی دعاوی دارد، مسئولیت مدنی است. حوزه‌ی مزبور در عصر حاضر اهمیت روزافزونی یافته است. تعریف ساده از مسئولیت مدنی آن است که شخصی که با دیگری رابطه‌ی قراردادی ندارد -به عبارت دیگر قراردادی نبسته است- ولی به دیگری خسارت وارد کرده است. به عبارت دیگر در هر مورد که شخصی موظف به جبران خسارت دیگری باشد، می‌گویند در برابر او مسئولیت مدنی دارد یا ضامن است.
هر عقل سلیمی چنین حکم می‌کند که هر کس به دیگری ضرر بزند باید آن را جبران کند، مگر در مواردی که ورود ضرر به دیگری، قانونی باشد یا ضرری که به شخص وارد شده است ناروا و نامتعارف جلوه نکند. مثالی که می‌توان آورد آن است که شما در آزمون سراسری شرکت کردید و رتبه‌ی خوبی را کسب ننمودید و وارد دانشگاه شدید. از طرف دیگر بسیاری از افراد نتوانستند وارد دانشگاه شوند و از علم آموزی در دانشگاه بازمانند و متضرر شدند. با این حال عرف، این ضرر را ناروا و نامتعارف نمی‌داند. به این ترتیب رکن اساسی مسئولیت مدنی ورود خسارت نامتعارف و ناروا به دیگری است. همچنین مسئولیت مدنی چه ناشی از عمد باشد یا خطا، آثار آن را قانون معین می‌کند.
روزانه حوادث و اتفاقاتی روی می‌دهد و ناشی از آن شخصی متضرر می‌شود. به این جهت نظام حقوقی باید از او حمایت و خسارات او را جبران کند. در نظام حقوقی ما، قوانینی که مربوط به مسئولیت مدنی است پراکنده و بعضا متعارض است و این مسئله منجر به ایجاد بی‌نظمی در این دعاوی شده است. بخشی از قواعد مسئولیت مدنی در قانون مدنی آمده است. سپس در سال ۱۳۳۹ ، قانون مسئولیت مدنی به تصویب رسیده است که مقررات قانون مدنی را -به ویژه در حوزه‌ی خسارت‌های جسمی و معنوی- تکمیل کرده است. همچنین اخیرا در قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۹۲ در کتاب دیات، فصلی را تحت عنوان موجبات ضمان پیش‌بینی نموده است و در مواد ۴۹۲ تا ۵۴۸، احکام و قواعد بعضا متناقض را برای حوزه‌ی مسئولیت مدنی بیان نموده است. به عبارت دیگر؛ علاوه بر اینکه مبانی نظری بعضی از آنها روشن نیست، بین مواد مزبور از یکسو و مواد قانون مدنی و قانون مسئولیت مدنی از سوی دیگر، هماهنگی کافی ملاحظه نمی‌شود.

شرایط سه گانه‌ی تحقق مسئولیت مدنی
برای تحقق مسئولیت مدنی به معنای خاص، عناصری باید محقق شوند. به عبارت دیگر؛ شرایط سه گانه‌ی تحقق مسئولیت مدنی عبارتند از:
ضرری که به خواهان وارد شده است
تقصیر وارد کننده‌ی زیان. البته در مسئولیت مبتنی بر تقصیر، نیازمند اثبات این عنصر هستیم.
رابطه‌ی سببیت؛ که غیر از رابطه‌ی علیت منطقی است. به این معنا که زیانی که به شخصی وارد شده است ناشی از تقصیر یا فعل زیانبار خوانده است و از انتساب و استناد ضرر به فعل شخص سخن به میان می‌آید.
هر یک از این عناصر سه گانه را مختصری توضیح می‌دهیم.
۱. ضرر
ضرری که در مسئولیت مدنی وجود دارد، ضرر عرفی است. به عبارت دیگر صدمه‌ی مادی، معنوی و بدنی است که به شخص وارد می‌شود. در اینجا عرف است که قضاوت می‌کند ضرر وارده نامتعارف و نارواست یا نه. البته قضاوت عرف می‌تواند بسیار گسترده باشد و طیف وسیعی را در بر بگیرد. به همین دلیل برای ضرری که در قالب نظام مسئولیت مدنی می‌توان جبران نمود، مشخصاتی را بیان کردند.